من می تونم تو رو ببخشم؟

برای من این که بین ما جدایی افتاد اون قدر مسئله نیست که دروغگویی هات.

ته این رابطه همین منتظرم بود. می دونستم.

حتی اگر دروغ هم نمی گفتی بازم من با تو ازدواج نمی کردم.

بیشتر به این خاطر نمی تونم ببخشمش که بهم دروغ گفت. اونم نه یکی دوتا...هزاران تا! به قول عسل دروغگویی مرضی داشت. مثلا کاشان بود زنگ می زد می گفت اصفهانه...انگار تا دروغ نمی گفت نمی شد....همینو بگیرید برید تا تحصیلاتش و محل تحصیلاتش و وضع خانوادگی و....همیشه فکر می کنم کسی که من براش نهایت احترام رو قائل بودم منو اسکل فرض کرده بود که این همه چرند برام می بافت؟؟؟
جالبه این دروغاش هم برای من بود همیشه. با بقیه این طوری نبود. این واقعا اذیتم می کنه. منو خر فرض کرده بود و از دروغ گفتن بهم لذت می برد؟

خداییش برای این نمی تونم ببخشمت. قلب منو شکستی، می تونم فراموشش کنم حتی ببخشمت ...برای دروغهات هرگز.

پی نوشت. تروخدا نپرسید چطوری همو دوست داشتین اما راضی نمی شدی زنش بشی...خودمم نمی دونم راضی نمی شدم دیگه. شاید برای این که در شان و لیافت خودم نمی دونستمش.