خب به سلامتی بعد از چند روز دسترسی به این وبلاگ دوبار میسر شد. من که قبلا اینجا رو زیاد استفاده نمی کردم بدونم تغییراتش خوبه یا بد. ایشالا که خوبه ولی من یک کم گیجم چی به کجاست.

خب حالا میرم سر موضوع درخواستی که همانا چگونگی فراموش کردنه.

من فکر کنم اولین فاکتور پذیرش اینه که فراموشی مستلزم گذروندن یک سری دوره است. حداقل برا من این مدلی بود.
1-تنفر از طرف مربوطه

2-تنفر از خودتون

3-دلتنگی قاطی تنفر از گذشته

4-حس انتقام ایضا قاطی دلتنگی

5-انتقادی نگاه کردن به کل ماجرا و پذیرش اشتباهات مربوط به خودتون

6-بخشیدن خودتون

7-سرد شدن و بی تفاوتی

تو تمام این مراحل تقریبا دلتنگی همرام من بود. حتی الانم هست. البته اولا برای شخص اون بود. برای اون بود در صورتیکه این همه بهم دروغ نگفته بود و الان فقط دلتنگی برای یک رابطه صمیمانه و دلگرم کننده که دیگه اگه قرار با اون باشه حالمو بهم می زنه.

اما کارهایی که میشه انجام داد تا این دوره ها به سلامت طی بشن:

-خیلیا می گن از مشاوره نتیجه گرفتن برای من پول دور ریختن بود به نظرم. نه این که حرف اونا بد باشه نه ولی برای توصیه ای که همه بهت می تونند بکنند مسخره است این همه پول بدی. مشاور هیچ نسخه جادویی بهت نمی ده ولی گاهی روشهایی رو پیشنهاد می کنند یا یک چیزی می گن که انگار خودتو بهتر می شناسی.

-تکیه کردن به دوستای خوب و قابل اطمینان. روی دومی خیلی تاکید دارم. نذارین افتادن اسرارتون دست یک نامحرم مشکل دومی بشه. با کسی درددل کنید که بلد باشه خوب گوش بده و دم به دقیقه بهتون حس بد منتقل کنه.

-مشغول کردن خودتون.یک هدفی پیدا کنید که بهش علاقه داشته باشین یا براتون مهم باشه و حسابی سرتونو بهش گرم کنید.برای من کارم خیلی ارزش داره.ولی متاسفانه به طور مستقیم سروکارم با اون بود ولی بازم بهم کمک کرد.

در کل چیزی که خیلی مهمه زمان دادنه. به نظرم خودش خیلی مسائلو حل می کنه.خصوصا وقتی خیانت یا بدی دیده باشید.پس عجله نکنید.ولی اگر زیاد یادش می افتین یا حتی به سرتون می زنه تماساشو جواب بدین بشینین رو یک کاغذ بدیهاشو بنویسین و ضررهای این رابطه رو برای خودتون مرور کنید بعد خیلی راحت تر می تونین منطقی عمل کنید.